Każde
spotkanie się dwóch jednostek można nazwać komunikacją. Niemożliwością
jest to, żeby podczas spotkania jeźdźca i konia nie doszło do
komunikacji. Lecz jest bardzo duże prawdopodobieństwo iż strony mogą się
nie zrozumieć.
Jeżeli
chodzi o zwierzęta domowe, to komunikacja stoi na dość wysokim poziome.
Dość jasne jest to, iż nasza komunikacja poprawia się wraz z głębszym
poznawaniem zwierzęcia z którym mamy do czynienia, nie zależnie od
gatunku czy to kot, pies czy koń. Lecz zrozumienie nie następuje zawsze
po obydwu stronach, i nie zawsze można uniknąć konfliktów.
Aby
dobrze zrozumieć drugą stronę powinno się zaakceptować jej punkt
widzenia, styl życia. Tak więc człowiek powinien zrozumieć konia, a koń
człowieka.
Człowiek z porozumieniu z koniem
Jeźdźcy
powinni się nauczyć rozumieć konie, ponieważ będą oni mogli działać na
dostępnym poziomie pojmowania dla koni. Jest to chyba jedyny i najlepszy
sposób aby nawiązać porozumienie ze zwierzęciem.
Najczęstszym błędem jest przekazywanie informacji na niewłaściwym poziomie pojmowania przez konia.
Dla
przykładu można podać małe dziecko, które nie potrafi czytać. Dając mu
książkę, nie będzie wiedział co z nią zrobić. Podobnie jest z koniem,
który nie jest wyszkolony na podstawowym poziomie i poprosimy go o
wykonanie ciągu, to także nie będzie wiedział o co go prosimy.
Tak
szczerze to koń nie ma żadnych powodów, aby spełniać nasze wymagania i
„zachcianki", ponieważ praca z człowiekiem nie jest jego naturalnym
zachowaniem, tak samo jak stanie w ciasnej i dusznej stajni. Ale jednak
mimo wszystko większość koni jest gotowa służyć człowiekowi.
Jeżeli
chcemy dobrze zrozumieć konie, to najlepszą metodą jest ich obserwacja.
Jak każdemu wiadomo koń to zwierze stadne i dwa osobniki to już stado.
Stado zapewnia zwierzęciu ochronę, panuje w nim ustalona hierarchia i
zasady zachowania.
Zachowania w stadzie i hierarchia
Przywódca- są
to konie posiadające najwyższą pozycje w stadzie, mają prawo do
przepędzenia każdego konia, pilnują porządku i dyscypliny w stadzie,
nadają kierunek podczas ucieczki. Takim przywódcą może być klacz lub
ogier. Klacz podczas ucieczki i nie tylko, biegnie na początku, ogier
może biec na początku jak i na końcu stada.
Wyprzedanie-
konie o niższej randze nie mają prawa wyprzedać koni dominujących,
nawet podczas ucieczki. Podobne zachowanie możemy zauważyć podczas jazdy
u koni posiadających wyższą rangę. Niechętnie pozwalają one się
wyprzedzać, czasem zdarzają się nawet ataki na inne konie wyprzedzające
podczas tego manewru.
Ustępowanie-
tego typu zachowanie najłatwiej można zaobserwować podczas karmienia
koni na pastwisku, lub przy wodopoju. Jak wiadomo koń niższy rango musi
ustąpić innemu który jest od niego „ważniejszy" niezależnie od tego czy
mu się to podoba czy nie. Jeżeli tego nie zrobi odczuje to na własnej
skórze. W takich przypadkach konie są bezwzględne.
Kiedy
w stadzie już ustali się hierarchia, to do pokazania kto tu rządzi
wystarczyć będzie stulenie uszu lub lekkie podniesienie tylnej nogi.
Konie
udomowione nadal posiadają tego typu zachowania i stosują je nawet
wobec ludzi. Jeżeli chcemy aby koń nas szanował, musimy ustalić z nim
„własną hierarchię" i stać się osobnikiem „alfa". Ale nie mam na myśli
bicia, zmuszania do czegoś poprzez użycie siły. Takie zachowanie może
tylko wzbudzić u konia strach, a nawet agresje wobec człowieka.
Człowiek-przywódca ?
Jeżeli
chcemy mieć szanse aby zapanować nad uwagą konia i wyszkolić go, aby
mieć nad nim kontrolę, musimy stać się jego przewodnikiem. Bez kontroli
nad koniem, jazda nie będzie przyjemnością dla obydwu stron, tylko
niebezpieczną walką pomiędzy koniem, a człowiekiem. Aby zapanować nad
koniem musimy przemówić językiem przywódcy stada, czyli naśladować
końskie gesty i sygnały, oczywiście mając pojęcie co one znaczą.
Oprócz
doświadczenia, wiedzy a także zdobytych umiejętności będzie nam
potrzebna pewność siebie, wewnętrzny spokój, jaki i także zdolność do
szybkiego podejmowania decyzji. Konie są bardzo inteligentne i nie da
się ich oszukać udając „szefa". Szybko rozszyfrują taka osobę po jej
gestach, które zdemaskują jej autorytet. Postawa i niepewne ruchy
powiedzą koniom wszystko.
Język
koni to mowa ciała, lecz są małe wyjątki, kiedy konie się nie widzą to
sposobem na komunikacje jest rżenie, które przybiera różne formy i
znaczenia. Kiedy doświadczona osoba wyjaśni i pokaże mowę ciała koni, na
co zwracać uwagę, pozwoli nam to lepiej zrozumieć o co dokładnie
chodzi. Ale musimy także wiedzieć jak my powinniśmy się zachować, jakie
wysyłać sygnały. Niektórzy ludzie uważają, że to nie żaden problem, nie
zawsze tak jest.
W
dzisiejszych czasach człowiek jeżeli chodzi o sygnały niewerbalne, u
wielu ludzi uległo to zanikowi. Wady postawy, różne choroby i schorzenia
kręgosłupa. Nie dostrzega się krzywego kręgosłupa, nierównych łopatek,
człowiek zauważa to dopiero wtedy, kiedy zaczyna mieć dolegliwości z
tego powodu.
Jeżeli chodzi o pracę z końmi, to nasza postawa ma bardo ważne znaczenie. Nie ma znaczenia czy pracujemy w siodle, czy z ziemi.
Koń i jego rozumowanie człowieka
Konie
rozumieją nas tylko wtedy kiedy my przemawiamy do nich ich językiem.
Kiedy spełnimy ten wary net to możemy im przekazać znaczenie naszych
słów za pomocą ich gestów. Najprostszy przykład wyjeżdżamy do Niemiec
lecz nie umiemy języka, i już nie porozumiemy się z osobami tam
mieszkającymi na tyle ile byśmy chcieli, a oni nie zrozumieją nas.
Jeżeli nauczymy się języka to nie będziemy już mieli takiego problemu.
Podobnie jest z końmi.
Koń
uczy się odróżniać komendy takie jak kłus, galop, stęp, stój, powoli
itp. Najlepiej jest komendę słowną łączyć z gestem, dzięki temu koń uczy
się komendy, jak i także słów. Ma to olbrzymie znaczenie, zwłaszcza w
pracy na lonży jaki i także przydaje się do jazdy wierzchem. Jasne też
jest to, że konie będą reagować na sam dźwięk głosu, na jego brzmienie i
tonację.
Zdarza
się, że konie wcale nie reagują na polecenia człowieka, mimo
doskonałego rozumienia ich języka. Takie sytuacje maja miejsce kiedy
konia coś niepokoi, lub odwraca jego uwagę. Brak zainteresowania ze
strony konia, jest znakiem, że hierarchia człowiek- koń nie została do
końca ustalona. W takim wypadku osoba musi zwrócić uwagę konia ponownie
na siebie.
